روش‌های مدیریت ترافیک و جلوگیری از حملات DDoS در سرور مجازی

۱۸ آذر ۱۴۰۳
153
0

هرچه تکنولوژی با سرعت بسیار بالایی در حال پیشرفت است، حملات DDoS در سرور مجازی (منع سرویس توزیع شده) هر روز بیش از پیش گسترده‌تر و همه‌گیرتر شده است. این حملات که در دسته جرائم سایبری قرار می‌گیرند، می‌توانند موجب خسارات قابل توجه مالی، عملیاتی و از دست رفتن اعتماد مشتری گردد. جدای از انواع آن‌ها، هدف اصلی این حملات همیشه ایجاد بار اضافی و ناتوان کردن سرور مدنظر، سرویس  و یا شبکه‌ها به وسیله‌ی اعمال ترافیک مخرب بسیار بالا از سوی یک شبکه یا مجموعه‎‌ای از دستگاه‌ها است. به […]

فهرست محتوایی این مقاله

هرچه تکنولوژی با سرعت بسیار بالایی در حال پیشرفت است، حملات DDoS در سرور مجازی (منع سرویس توزیع شده) هر روز بیش از پیش گسترده‌تر و همه‌گیرتر شده است. این حملات که در دسته جرائم سایبری قرار می‌گیرند، می‌توانند موجب خسارات قابل توجه مالی، عملیاتی و از دست رفتن اعتماد مشتری گردد.

جدای از انواع آن‌ها، هدف اصلی این حملات همیشه ایجاد بار اضافی و ناتوان کردن سرور مدنظر، سرویس  و یا شبکه‌ها به وسیله‌ی اعمال ترافیک مخرب بسیار بالا از سوی یک شبکه یا مجموعه‎‌ای از دستگاه‌ها است.

به منظور جلوگیری از وقوع این حادثه، بسیار مهم است که یک استراتژی دفاعی کارآمد که موجب افزایش انعطاف‌پذیری سازمان در برابر این حملات می‌شود را پیاده سازی کرد. اجرای یک استراتژی دفاعی چند لایه‌ای که در عین حال مقیاس‌‎پذیر و انعطاف‌‎پذیر باشد بسیار امری حیاتی و قابل‌توجه است.

در این مقاله قصد داریم به طور کامل مفهوم DDOS را برای شما توضیح داده و در ادامه روش‌هایی را جهت مدیریت ترافیک سایت و جلوگیری از حملات DDoS در سرور مجازی معرفی کنیم.

DDoS چیست؟

DDOS یک حمله سایبری است که حجم بالایی از ترافیک اینترنتی مخرب را به سمت یک هدف، به طور معمول یک وبسایت و یا هرگونه سرویس متصل به اینترنت، با هدف از کار انداختن و یا اعمال بار اضافه بر آن‌ها، اعمال می‌کند. بازیگران پشت صحنه‌ که شامل هکرها، گروهک‌‎های مجرم و یا بازیگران دولتی خارجی هستند، این حملات را در راستای مختل‌کردن فعالیت نرمال شبکه، سرویس و یا عملیات وب‌سایت، اعمال می‌کنند که غالباً موجب کارکرد ضعیف سیستم و یا از کار افتادن کامل آن خواهد شد.

گرچه یک حمله DDOS می‌تواند یک تلاش هماهنگ شده بین گروهی از افراد باشد، می‌تواند توسط یک نفر هم اجرا گردد که دسترسی به یک بات‌نت، که یک شبکه بزرگی از کامپیوترهای نفوذ پیدا کرده توسط مجرم سایبری است، برای ارسال ترافیک مازاد به شبکه هدف به منظور ایجاد اختلال و یا جلوگیری از دسترسی کاربران قانونی و مجاز به سیستم را موجب می‌شود. این حملات می‌تواند برای مدت زمانی طولانی همچنان پابرجا مانده و تا روزها و حتی هفته‌ها به سازمان یا کسب‌وکار ضرر برسانند.

حملات DDOS می‌تواند بر اساس روشی که اجرا می‌شوند و حتی بر اساس نوع تأثیر مخربی که باقی می‌گذارند به انواع مختلفی دسته‌بندی گردند. جدول زیر دسته‌بندی کلی از انواع این حملات را نمایش می‌دهد:

انواع توضیحات
حملات حجمی در این روش هدف بهره‌کشی کامل پهنای باند یک شبکه به وسیله اعمال حجم بالایی از ترافیک است.
حملات پروتکلی این روش لایه‌های شبکه و یا پروتکل‌های لایه‌ای انتقال داده‌ها را به منظور ایجاد اختلال در سرورها مورد هدف قرار می‌دهد.
حملات لایه برنامه این روش بر بسته‌های وب اعمال می‌شود که انتقال بسته‌های داده بین سرورها را مختل می‌کند.
حملات تقویتی این روش شامل افزایش حجم ترافیک برای حمله، به منظور از دسترس خارج کردن سرورهای آسیب‌پذیر است.
حملات جزء به جزء این شیوه شامل ارسال بسته‌های جزء به جزء به سرور هدف که به سختی دوباره سرهم می‌شوند.

حملات DDoS تأثیرات مخربی برجای می‌گذارد که شامل:

  • توزیع سرویس: هدف اصلی یک حمله مختل کردن یک سرویس آنلاین است که می‌تواند عملیات کسب‌وکار را مختل کرده و تجربه کاربری ضعیفی برای مشتریان به‌دنبال داشته باشد، که در نهایت منجر به از دست دادن درآمد برای کسب‌وکار خواهد شد.

  • فرسودگی منابع: این حملات منابع سرور را مصرف کرده که موجب کند شدن عملکرد  و یا از دسترس خارج شدن سرویس خواهد شد

  • آسیب‌پذیری امنیتی: در زمان مواجه با یک حمله DDOS، آسیب‌پذیری‌های امنیتی دیگری می‌تواند نمایان گردد.

  • صدمه به شهرت: اختلالات متداول و سرویس غیرقابل اعتماد موجب صدمه به اعتبار کسب‌و‌کار و کاهش اعتماد کاربران به سرویس  می‌گردد.

نحوه تشخیص حمله DDoS

شناسایی یک حمله DDOS شامل تشخیص نشانه‌هایی است که بیان می‌کند شبکه شما در معرض یک تهدید قرار دارد. به طور کلی این نشانه‌ها شامل موارد زیر است که پتانسیل وجود یک حمله را بیان می‌کند:

  • یک موج ناگهانی و دور از انتظار در ترافیک شبکه از یک مختصات و یا یک آدرس IP مشخص، که در بیشتر مواقع این درخواست‌های اتصال نمی‌توانند تکمیل شوند زیرا منبع واقعی بسته‌های IP پنهان هستند.

  • کند شدن و یا عملکرد غیرمعمول، مانند تأخیر در زمان بارگذاری وبسایت. این شرایط زمانیست که عاملان تهدید با اشغال‌کردن فضای سرور به وسیله‌ی ارسال حجم بسیار بالایی از درخواست‌ها، موجب کند‌شدن قابل‌توجه عملکرد سیستم می‌شوند.

  • دریافت پیغام‌های غیرمعمول خطا، وقفه و یا عدم دسترسی به وب‌سایت که زمانی اتفاق می‌افتد که سرور در معرض سیلی از درخواست‌ها قرار گرفته است. درنتیجه باعث می‌شود سرور تحت فشار قرار گیرد و در نهایت خطای ۵۰۳ با پیام «سرویس در دسترس نیست» رخ دهد.

  • کارکنان نسبت به کندی در ارتباطات شبکه ابراز نارضایتی می‌کنند.
  • کاهش عملکرد در سایر خدماتی که از همان شبکه استفاده می‌کنند.
  • دریافت اعلان‌هایی از سوی ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP)، ارائه‌دهنده خدمات ابری (CSP) و یا سایر ارائه‌دهندگان خدمات.

۵ استراتژی اساسی برای کاهش حملات DDoS

چالش اساسی در کاهش حملات DDoS در سرور مجازی، داشتن مهارت در تشخیص ترافیک معمول و ترافیک مخرب می‌باشد. ریشه اساسی این چالش به وجود انواع مختلف حملات DDOS در اینترنت برمی‌گردد. در انواع مختلف آن، حملات می‌تواند از یک منبع و یا چندین منبع پیچیده صورت گیرد.

حملات پیشرفته DDoS می‌توانند از مسیرهای متعددی برای تحت فشار قرار دادن هدف استفاده کنند و همزمان با روش‌های مختلف، تلاش‌های مقابله را در این مسیرها منحرف کنند. به‌عنوان نمونه، چنین حملاتی ممکن است به‌طور همزمان لایه‌های مختلفی از پروتکل را هدف قرار دهند. به‌طور کلی، هرچه حمله پیچیده‌تر باشد، تمایز بین ترافیک حمله و ترافیک قانونی دشوارتر می‌شود.

عاملان تهدید در این حملات تلاش می‌کنند ناشناخته باقی بمانند تا بتوانند مانع از اقدامات مقابله‌ای شوند. به منظور شناسایی دقیق این‌گونه از تهدیدها، مختصصان نیازمند اعمال راه‌حل‌های امنیتی چند‌لایه‌ای خواهند بود تا بتوانند انواع مختلف حملات DDOS را تشخیص داده و دفع کنند.

راه‌حل‌های مقابله چند‌لایه‌ای بایستی به صورت مقیاس‌پذیر، با افزونگی‌های یکپارچه و قابلیت مانیتورینگ ترافیک شبکه و مدیریت مؤثر آسیب‌پذیری‌ها طراحی و پیاده‌سازی شوند. در ادامه روش‌هایی برای مقابله اصولی و کارآمد در برابر حملات DDOS را ارائه خواهیم کرد:

آموزش درست و اصولی کارمندان:

آموزش پرسنل یکی از مهمترین بخش‌های استراتژی‌های امنیت سایبری محسوب می‌گردد. بات‌نت  DDoS،که به شبکه‌ای از دستگاه‌های آلوده برای انجام حملات گفته می‌شود، تاکتیکی است که توسط عاملان تهدید برای به خطر انداختن یک شبکه از دستگاه‌ها با دستکاری از راه دور آن‌ها به‌منظور غرق کردن هدف با حجم بالایی از ترافیک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عاملان تهدید ممکن است از دستگاه‌های کارکنان بی‌اطلاع به عنوان بخشی از این بات‌نت، سوءاستفاده کنند. بسیار حائز اهمیت است که کارکنان یک سازمان به خوبی آموزش داده شوند، بنابراین آن‌ها دانش کافی را برای مقابله با خطرهایی از این دست خواهند داشت.

پرسنل می‌توانند ریسک قرارگیری در بات نت حملات را با رعایت مراحل زیر و پیاده‌سازی توصیه‌های ذکر شده در راهنمای مرتبط که در ادامه آورده شده است، به مراتب کاهش دهند.

  • اطمینان حاصل کنید که سیستم و نرم افزارهای شما به صورت دوره ای بروزرسانی می‌شوند.
  • از روش‌های احراز هویت چندمرحله‌ای برای محافظت از حساب‌های کاربری خود استفاده کنید.
  • نسبت به ایمیل‌های مشکوک و فایل‌های پیوست آن‌ها هوشیار باشید.
  • از یک راه‌حل ضد‌ویروس مورد اعتماد برای امنیت سیستم خود بهره ببرید.
  • از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) معتبر استفاده کنید.
  • به طور دائم از سیستم و اطلاعات مهم خود فایل پشتیبان تهیه کنید.

اجرای مسیریابی حفره سیاه:

حفره‌سیاه یا Blackhole به تکنیکی در شبکه‌های کامپیوتری اشاره دارد که در آن ترافیک مخرب یا ناخواسته به یک “حفره سیاه” هدایت می‌شود، جایی که هیچ داده‌ای عبور نمی‌کند. این روش معمولاً برای مقابله با حملات DDoS و مسدود کردن ترافیک غیرقانونی استفاده می‌شود.

با کمک ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP)، مدیر شبکه شما می‌تواند یک مسیر بلاک‌هول ایجاد کند که تمام ترافیک شبکه را به یک مسیر null هدایت می‌کند. با این حال، اگر فیلترینگ بلاک‌هول فاقد معیارهای محدودکننده خاص باشد، می‌تواند ترافیک شبکه قانونی و مخرب را به داخل حفره هدایت کند و آن‌ها را به‌طور دائم از شبکه حذف کند. مسیریابی بلاک‌هول DDoS گزینه ایده‌آلی نیست، زیرا در واقع هدف عامل تهدید را محقق می‌کند، که دسترسی به شبکه را غیرممکن کرده و ممکن است منجر به خسارات تجاری شود.

به همین دلیل، باید به‌عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته شود زمانی که تکنیک‌های مقابله‌ای دیگر مؤثر نباشند. با وجود اینکه این روش ممکن است به هدف حمله‌کننده در رسیدن به اهدافش کمک کند، مسیریابی بلاک‌هول همچنان می‌تواند در زمانی که هدف حمله یک سایت کوچکتر در یک شبکه بزرگ‌تر باشد، مفید باشد. در چنین شرایطی، هدایت ترافیک به‌وسیله بلاک‌هولینگ می‌تواند به‌طور مؤثر شبکه بزرگ‌تر را از اثرات منفی حمله محافظت کند.

اجرای محدودیت نرخ:

محدودیت نرخ روشی است که در آن تعداد درخواست‌ها یا ترافیک ورودی به یک سرور یا سرویس در مدت زمان معین محدود می‌شود. این کار برای جلوگیری از بار زیاد، حملات DDoS و جلوگیری از سوءاستفاده از منابع انجام می‌شود. اجرای محدودیت نرخ روشی خوب برای اطمینان از دسترسی کاربران قانونی به منابع سیستم است، بدون اینکه عملکرد کلی برنامه تحت تأثیر قرار گیرد. اگرچه این روش به‌تنهایی ممکن است محافظت کامل در برابر حملات پیشرفته DDoS فراهم نکند، اما می‌تواند به‌عنوان بخشی ارزشمند از یک استراتژی جامع‌تر مقابله با DDoS عمل کند.

نصب فایروال برنامه وب (WAF):

فایروال برنامه وب (WAF) یک سیستم امنیتی است که به طور خاص برای حفاظت از برنامه‌های وب در برابر تهدیدات و حملات آنلاین طراحی شده است. این فایروال به‌طور مداوم ترافیک ورودی به سرورهای برنامه وب را نظارت کرده و آن را بررسی می‌کند تا از حملات رایج مانند SQL injection، XSS (Cross-Site Scripting) و DDoS جلوگیری کند.

با نصب WAF سرور قادر خواهد بود ترافیک مخرب را مسدود کرده و از آسیب‌های بالقوه به داده‌ها و خدمات جلوگیری کند. این ابزار به‌ویژه برای برنامه‌های وب حساس و سایت‌هایی که اطلاعات کاربران را پردازش می‌کنند بسیار حیاتی است.

اطمینان از نظارت مداوم بر ترافیک شبکه:

نظارت مستمر بر ترافیک شبکه یک اقدام حیاتی برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات در زمان واقعی است. با استفاده از ابزارهای نظارتی پیشرفته، مدیران شبکه می‌توانند به‌طور دائم ترافیک شبکه را بررسی کنند و حملات احتمالی را قبل از اینکه تبدیل به مشکلات جدی شوند، شناسایی کنند.

این نظارت شامل بررسی رفتارهای غیرعادی، افزایش ناگهانی ترافیک و ترافیک مشکوک است که می‌تواند نشان‌دهنده حملات DDoS یا سایر حملات باشد. نظارت مداوم به سازمان‌ها کمک می‌کند تا در برابر حملات مقاوم باشند و در صورت وقوع، بتوانند سریعاً واکنش نشان دهند و از وارد شدن آسیب بیشتر جلوگیری کنند.

اجرای پخش شبکه Anycast:

Anycast یک روش مسیریابی است که در آن یک آدرس IP به چندین سرور در نقاط مختلف جغرافیایی اختصاص می‌یابد. در این روش، بسته‌های داده به نزدیک‌ترین سرور ارسال می‌شوند، که باعث کاهش تأخیر و بهبود عملکرد شبکه می‌شود.

همچنین، استفاده از Anycast می‌تواند برای مقابله با حملات DDoS در سرور مجازی بسیار مؤثر باشد؛ چرا که با توزیع ترافیک در چندین سرور، حملات به یک نقطه خاص هدف قرار نمی‌گیرند و منابع شبکه توزیع می‌شوند، این امر بار سرورهای خاص را کاهش می‌دهد و دسترسی به سرویس‌ها را پایدار نگه می‌دارد. اجرای این تکنیک در شبکه‌های گسترده و توزیع‌شده باعث افزایش مقاومت در برابر حملات و بهبود تجربه کاربری می‌شود.

سخن آخر

در چشم‌انداز امنیت سایبری، حملات DDoS در سرور مجازی به‌عنوان تهدیدی مداوم و در حال رشد شناخته می‌شوند که توسط بازیگران مختلف با نیت‌های مخرب ترتیب داده می‌شوند. هدف این حملات مختل کردن خدمات آنلاین است، به این گونه که آن‌ها را با ترافیک اینترنتی مخرب اشباع کرده و ممکن است به سازمان‌ها آسیب برساند. حملات DDoS به اشکال مختلفی نقاط ضعف در برنامه‌ها را هدف قرار می‌دهند.

برای هر سازمانی این امر بسیار ضروری است که اثرات بالقوه حملات DDoS را درک کند، که می‌تواند از آشکار شدن آسیب‌پذیری‌های موجود در شبکه تا ضررهای مالی و آسیب به اعتبار برند را شامل شود. این درک می‌تواند در اجرای استراتژی‌های دفاعی مؤثر برای محافظت از زیرساخت دیجیتال کمک کند.

این استراتژی‌ها باید به‌طور منظم به‌روزرسانی شوند تا تهدیدات در حال تکامل و تغییرات در پیکربندی‌های شبکه را پوشش دهند. ارزیابی پیامدهای یک حمله DDoS به ارزیابی مجدد و بهبود استراتژی‌های دفاعی کمک کرده و در نهایت آمادگی برای حوادث آینده را افزایش می‌دهد.

اشتراک گذاری مطالب

برای ارسال پیام کافیست فرم زیر را پر کنید

نظرتان در مورد این مقاله را بگویید

نام و نام خانوادگی
ایمیل
متن پیام ارسالی

نظری برای این مقاله وجود ندارد